3 Mart 2009


Bu post Kültürlük'ün 100. postu. Çok saçma şeylerle girdim blog dünyasına, sonra Kültürlük geldi, bıraktım, tekrar başladım. Ve 100. posta kadar gelmişim. Yol aldım sanırım. Buraya içimi döktüm. Gerard aşkım depreşti, onla ilgili post attım, babaneme sinir oldum yaşlılar postunu attım, dersaneye sinir oldum onunla ilgili yazdım. İçten olmanın nasıl birşey olduğunu şu 100 postta daha iyi anladım sanrım. Gerçekten çok sevindiğim anlar yaşadım. Birinin "Blogun çok iyi" demesi yada tek tük yorum alabilmek beni mutlu etti. Hiç tanımadığım birinin yazdığı bir mesajsa her ne kadar uyarı olsa da blogu birilerinin takip ettiğini gösterdi, uçtum sevinçten.

Ve Mert... Ortağım benim. Burada yazdığı şeyler çok az belki de ama emeği daha fazla bu blogda. Ben blogun sahibiylken o çalışkan yönetici oldu burada. Yanlışlarımı düzeltti, buranın görünümünü adam etti, beni kurtardı.

Umarım Blogger denen bu harika yerde daha uzun süreler kalabilirim...

Hiç yorum yok: