Evde aylık temizlik vardı bu gün. Her ayın bir günü -aslında her gün etraflıca temizlenen evimize- temizlikçi kadın gelir sabah dokuzda başlar kahvaltısı, öğle yemeğiyle saat akşamüstü beş sularında bitirir işini. Ve annem evin temiz olduğundan emin olur.
O temizlik zamanları çekilir dert değildir. Kendimi sabahtan arkadaşıma yada internet kafeye atarım bu günlerde. Cumartesi olduğu için de öğleyin dersanem oluyor ve ben temizlik bitene kadar eve uğramıyorum. Evde olursam ne oluyor? Bunu bu gün hatırlama şansı(!) edindim.
Kulaklığı takıp otursam bile bir gariplik oluyor. normalde Cumartesi sabahları monitörü koltğa çevirip yayılarak Lost izlemeyle geçer ama bunu yapamıyorum. Hem de kadın arka odaları temizliyor ve aramızda fersah fersah uzaklık var. :) Rahat olamıyorum bir türlü bir tedirginlik oluyor üstümde. Salondan çıkığımdaysa ayrı bir durum. Ev şantiye halinde. Her yerde leğenler falan. Yukarıda gözüken temizlik seti bizim evde yok elbet. Her şey bir yerde, klasik temizlik durumu.
Günün sonu nasıl geldi? Öğleyin dersaneye gittim. Son haftalarda yaptığım gibi kaçmadım bile eve geç gidebilmek için. Bir geldim her yer bambaşka. Parıl parıl. Bir günlük göz bozulması, sonra o kalkıyor... :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder